Profesor Alojzy Skrobacki studia wyższe odbył na Wydziale Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie w latach 1960 – 1965, uzyskując tytuł magistra inżyniera rolnictwa w zakresie mechanizacji rolnictwa. Bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu został zatrudniony na etacie asystenta stażysty w Katedrze Mechanizacji Rolnictwa SGGW kierowanej przez Profesora Tadeusza Nowackiego i w uczelni tej pracuje do chwili obecnej.
W początkowym okresie zajmował się badaniami eksploatacyjnymi ciągników rolniczych i silników wysokoprężnych. W 1971 roku odbył miesięczny staż badawczy w Zakładzie Doświadczalnym Ciągników Rolniczych w Zakładach Mechanicznych URSUS.
Wynikiem intensywnych badań w tym obszarze tematycznym w 1976 roku była obrona pracy doktorskiej na Wydziale Rolniczym oraz uzyskanie stopnia doktora nauk rolniczych.
Jako młody adiunkt dodatkowo został zatrudniony w Instytucie Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa w Warszawie na stanowisku kierownika Pracowni Gospodarki Energetycznej i Paliwowo-Smarowniczej. Jednocześnie pełnił obowiązki koordynatora II stopnia w ramach węzłowego tematu badawczego „Eksploatacja maszyn i urządzeń w gospodarce narodowej”. Działalność badawcza w tym obszarze zaowocowała licznymi publikacjami oraz uzyskaniem Nagrody Ministra Rolnictwa (1980 r.) Bardzo istotnym było zwrócenie uwagi Profesora na powiązania zużycia energii (paliwa silnikowego) z warunkami produkcji polowej.
W 1980 roku odbył 4 – miesięczny staż w Wyższej Szkole Rolniczej w Pradze, gdzie pogłębił wiedzę w wym. zakresie dla warunków produkcji rolniczej w Czechosłowacji. Prowadzone dalsze rozważania i analizy energetyczne produkcji rolniczej w 1985 roku zawarte zostały w monografii pt.: „Wpływ czynników przyrodniczych i organizacyjnych na zużycie paliw silnikowych w procesach trakcyjnych w gospodarstwie rolnym”.
W latach 1985/86 odbył 13. miesięczny staż w State University of Idaho (USA). Odmienne warunki produkcji rolniczej, inny stan uzbrojenia technicznego i organizacji produkcji stwarzały nowe obszary badawcze. Jednym z głównych zagadnień pracy badawczej stał się problem odporności bulw ziemniaków podczas zbioru i przechowywania, a szczególnie opracowanie nowej metody badań odporności. Wyniki badań zostały opublikowane w American Potato Journal.
W 1987 r na podstawie przedłożonej monografii, w wyniku kolokwium habilitacyjnego na Wydziale Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych.
W 1989 r., w ramach wymiany bilateralnej, odbył 4. miesięczny staż naukowy jako visiting professor w Agricultural Engineering Institute, Cukurova University w Adanie (Turcja), gdzie zapoznał się z warunkami produkcji rolniczej i kierunkami prac badawczych. W wyniku tej wizyty został zaproszony na ponowny przyjazd w 1991 r. w semestrze zimowym celem prowadzenia zajęć na studium magisterskim doktoranckim.
W 1993 i ponownie w 1996 roku został wybrany na stanowisko dziekana Wydziału Techniki Rolniczej i Leśnej SGGW.
Jako dziekan powołał w 1998 r. zespół do opracowania projektu programu studiów dla planowanego nowego kierunku studiów „Inżynieria Produkcji”. Zatwierdzenie przez Radę Wydziału opracowanego programu i powołanie nowego kierunku w grudniu 1998 r. umożliwiło w roku akademickim 1998/99 ogłoszenie naboru kandydatów na w. wym. kierunek
DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWO-BADAWCZA
Zainteresowania naukowe: biopaliwa, transport rolniczy, sprawność ciągnika rolniczego, energetyka procesów trakcyjnych w produkcji rolniczej, gospodarka paliwowo-energetyczna w rolnictwie, motoryzacja rolnictwa, mechanizacja rolnictwa w krajach rozwijających się, agrofizyka ziemniaka.
W początkowym okresie pracy w Katedrze Mechanizacji Rolnictwa w SGGW zainteresowania naukowe Profesora dotyczyły badań trakcyjnych ciągników rolniczych. W tym okresie uczestniczył między innymi w badaniach prototypu ciągnika NUR-1,4 (polsko-czechosłowacka współpraca).
Kolejnym obszarem badawczym (od 1976 r.) były badania nad poprawą uruchamiania silników ciągnikowych w niskich temperaturach.
Dodatkowe zatrudnienie w IBMER i uczestnictwo w realizacji problemu węzłowego: Optymalizacja eksploatacji maszyn i pojazdów w gospodarce narodowej” otworzyło dla Profesora nowy obszar badawczy związany z gospodarką paliwowo-energetyczną. Dalsza działalność badawcza w tym zakresie, już w ramach SGGW, zaowocowała w 1985 r, złożeniem maszynopisu monografii w Wydawnictwie SGGW.
Pobyt w University of Idaho, na zaproszenie profesora Haldersona, ukierunkował zainteresowania prof. Alojzego Skrobackiego na tematykę z dziedziny hodowli ziemniaka: elektroniczny ziemniak, badania telemetryczne, technologie niszczenia łęcin, zmienność odporności bulw ziemniaków podczas przechowywania. Ten ostatni był głównym tematem badawczym, realizowanym przez zespół badawczy profesorów J.L.Halderson, J.J.Pavek i D.L.Corsini pod kierunkiem A. Skrobackiego.
W ostatnich latach zainteresowania naukowe Profesora były ukierunkowane na gospodarkę paliwowo-energetyczną w rolnictwie oraz energię odnawialną.
DZIAŁALNOŚĆ DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZA
Lata 1993 – 1999 – dziekan Wydziału Techniki Rolniczej i Leśnej SGGW|
Kierownik /uczestnik 17 projektów badawczych
Współorganizator 12 konferencji naukowych
Promotor 4. zakończonych przewodów doktorskich
DZIAŁALNOŚĆ ORGANIZACYJNA
stanowiska:
1993 – 1999 – dziekan Wydziału Techniki Rolniczej i Leśnej SGGW
1994 – kierownik studium podyplomowego „Technika w gospodarce żywnościowej”
1995 – członek Rady Programowej Centrum Edukacyjnego CIOP
1978-1999 – konsultant Centralnego Ośrodka Doskonalenia Kadr MRiGŻ
organizacje:
1988 – 1992 – członek prezydium Polskiego Komitetu Gospodarki Energetycznej NOT
1993 – 1999 – członek Komitetu Techniki Rolniczej PAN;
od roku 2000 – członek Komisji Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa PAN O/Lublin
od roku 2001 – członek Sekcji Eksploatacji, Ekonom. i Ergonomii Komitetu Techniki Rolniczej PAN
inne informacje:
od roku 1999 – członek Komisji Rynku Rolnego KIG 1993-, redaktor naczelny miesięcznika „Wieś Jutra”
WYRÓŻNIENIA
1978 – 1981 – nagroda Ministra SWNiT
1980 – nagroda Ministra Rolnictwa
1985 – Złota Odznaka SITR
1994 – Złoty Krzyż Zasługi
1994 – nagroda Ministra Edukacji Narodowej
